Rozmiar: 2657 bajtów

Rozmiar: 16204 bajtów


Obrona absolutna i jej względność

Zdefiniujmy zatem potencjalnego napastnika jako "induktora", a potencjalną ofiarę jako "percepienta". Główne zadanie induktora ("ekstrasensa") w pracy ze zwykłym człowiekiem ("nieeks-trasensem") polega na tym, by zawładnąć jego wyobraźnią, być w stanie zasugerować mu myśl o możliwości oddziaływania pozazmysłowego. Osiągane jest to dzięki "podłączeniu" danej osoby do specjalnego systemu wierzeń. "Nowowłączona" osoba odczuwa przewagę "ekstrasensa" jako profesjonalisty, wtajemniczonego w jakiś system wierzeń i otwierając swą psychikę na manipulację ze strony induktora, przekształca się w percepienta (odbiorcę). W zależności od postawionego zadania oddziaływanie induktora może w sposób dodatni lub ujemny odbić się na zdrowiu i samopoczuciu percepienta, może też nie wpłynąć na niego wcale.

"Obroną absolutną" przeciwko czynnikom patogennym dowolnego systemu wierzeń jest zasadnicza niewiara, a zwłaszcza kpina. Trzeba jednak zaznaczyć, że pasywnie wykonywana absolutna obrona, polegająca na braku wiary, nie zawsze jest efektywna i może powodować przebicia. Znana jest na przykład historia pewnego dziennikarza, który zbierał materiały o szamanach. Będąc kiedyś obecnym na pewnej ceremonii poczuł nagle, że wchodzi w stan odmiennej świadomości, że szaman posiadający bezgraniczną władzę nad umysłami swych współplemieńców, w jakiś niezrozumiały sposób dotknął i jego ucywilizowanego umysłu. Nie wiadomo czym by to się skończyło, gdyby w rękach dziennikarza nie znajdował się przenośny magnetofon, na którego tranzystorach, kondensatorach i innych częściach skoncentrował on całą swą uwagę. Te części w tym momencie stały się ucieleśnieniem wielkości i mocy naszej cywilizacji technologicznej i zrodzonego z niej systemu wierzeń, wobec której mamroczący bezsensowne zaklęcia szaman był jedynie ciemnym dzikusem.

W tym przypadku magnetofon posłużył jako narzędzie wzbudzenia niewiary, zapewniając w ten sposób potrzebną obronę. Prawdopodobnie, gdyby dziennikarz ów wiedział coś o biopolu, magnetofon nic by tu nie poradził. Przecież skoro magnetofon działa, że tak powiem za pośrednictwem pola elektromagnetycznego, tak samo i szaman działa za pośrednictwem pól - również elektromagnetycznych.

Jako szczególny system wierzeń koncepcja biopola łączy się organicznie z całościowym obrazem świata, który buduje współczesna nauka, - obrazem świata, który dziś dla przeważającej większości ludzi tworzy ostateczny, absolutny system wierzeń, tożsamy z "rzeczywistością". Pełniąc w stosunku do obiektów biologicznych faktycznie tę samą funkcję, którą w stosunku do obiektów fizycznych pełni hipotetyczne pole grawitacyjne, pole biologiczne jest czymś nie mniej "realnym".

Jednak wraz z koncepcją biopola prawo do "realnego" istnienia otrzymuje logiczny skutek tej koncepcji - zasadnicza możliwość oddziaływania pozazmysłowego pomiędzy obiektami biologicznymi i wskutek tego możliwość operowania biopolami. Gdy zaś człowiekowi wydaje się, że ktoś operuje jego biopolem, wówczas czepianie się magnetofonu w poszukiwaniu obrony przed "mrokami średniowiecza" nie ma już sensu.

Zatem istnieje szereg tradycyjnych patogennych wierzeń, śmiać się z których (czyli stosować absolutną obronę psychologiczną) nie jest specjalnie trudno, w skrajnym przypadku wystarczy trzy razy splunąć przez lewe ramię lub odwrócić czapkę daszkiem do tyłu. Jednakże w przypadku współczesnego psycho-tronicznego systemu wierzeń sprawa jest trudniejsza, plucie tu nie wystarczy. W związku z wejściem danego systemu wierzeń w przestrzeń popularnej prasy, obrona absolutna przed nim stała się bardzo trudna. "Nie wierzyć w ogóle" staje się coraz trudniej.

Nie łatwiej jest też utrzymywać się w ramach "małej wiary", że niby co ma wspólnego moje pole z waszym. A ma, i to wiele! Dlatego obecnie wzrasta znaczenie takich form obrony, które nie tylko nie odżegnywałyby się od owego systemu wierzeń, lecz byłyby opracowane na jego własnej bazie.

Istnieją dwie formy "obrony przed biopolem":

- ze zmianą obiektu percepcji i

- ze zmianą subiektu percepcji.

Jednakże zanim przejdziemy do opisu zasadniczych mechanizmów obrony psychicznej, niezbędnym jest powiedzenie kilku słów na temat mechanizmów ataku psychicznego, o tym CO podlega atakowi i JAK odbywa się ten atak. Narzędzie ataku psychicznego będziemy dalej nazywali umownie "ładunkiem negatywnym" , natomiast dla opisania mechanizmu ataku skorzystamy z umownego modelu "przestrzennego" świata wewnętrznego.

Rozmiar: 2657 bajtów